۱۳۸۸ مرداد ۸, پنجشنبه

مکلفیت های جهانی درقبال افغانستان !


افغانستان جزءجامعه جهانی کشوریکه ازنگاه رقبه درکته گوری دوم درمیان سایرکشورهای گیتی وازنگاه موقعیت ستراتیژیکی دررده اول ممالک مماتل خودقرار داشته دارای تاریخ خیلی قدیم وفرهنگ پرباروغنی است ، این هاهمه موقف جهانی وطن محبوب ما را تثبیت وتسجیل نموده ودراکثرفیصله ها وتصامیمی که درسطح بین المللی اتخاذ میگردد . ناگز یرباید ملحوظ نظرباشد . آنچه مارا درسطح حهانی درنهایت جدول میگزارد عقب مانی ها وعدم انکشاف اقتصادی واجتماعی است که زاده یی یکسلسله عوامل ازجمله مصیب جنگ دردهه ها اخیر است . جامعه جهانی بنابرملحوظات بشری وهم سیاسی ناگزیر است . کشورهای کمترین انکشاف یافته را با تاسف بنابر عادلانه نبودن روابط تجاری اقتصادی ویک سلسله محدودیت های تکنولوژی به آن ویا تادیه قروض باربح کمرشکن ویا عدم تناسب منطقی میا ن موادخام وتخنیک وتکنولوژی روز به روز بر تعداد آن افزوده میگردد , در راه ترقی وبه پا ایستادن شان کمک نماید . بنابر همین عوامل بود که نخستین برنامه عمل ملل متحد برای کمک به کشور های کمترین انکشاف یافته در آغاز دهه هشتاد درداکه که تعداد چنین کشور ها درآن زمان به سی ویک کشورمی رسید تصویب گردید که طی آن مساعدت های رسمی انکشافی به ارزش صفر اعشاریه پانزده فیصد محصول نا خالص ملی کشورهای مساعدت کننده قبول گردید که با تاسف این قول عملی نشد وبنابر پاره ای مشکلات وپروبلم ها چون نرسیدن مساعدت های لازم عموامل جغرافیایی ومهمتر ازهمه معضلات منطقوی نه تنها ا زتعدادچنین کشور های فقیرنه کاست بلکه قریب در هر سال یک کشوردیکر برآن افزوده گشت ، چنانچه دردومین نشت بین المللی که چندی که دایر گردید . تعداداستراک کننده گان آن به چهل ودو رسید .
افغانستان منحیث یک کشور کمترین انکشاف یافته محاط به خشکه وشدید ،جنگزده ،پلانهای انکشافی وپروگرام های توسعه وی اش را نتوانسته است پیش ببرد . مردم افغانستان درشرایط وحالت خاصی قرار داشته ونیاز اشد ومبرم درساحات وزمیه های مختلف منابع ومساعدت های اقتصادی مالی وتخنیکی کشور های کمک کننده موسات وانستیتوت های بین المللی ،موسسات اختصاصی سیستم ملل متحد وجامعه جهانی بصورت کل دارد . ما منحیث عضوی ازفامیل بشری این حق را داریم تا از سا یر اعضا بخواهیم دربدترین روز های زنده گی ما را یاری رسانند . آنچه را ما درقدم اول به آن نیاز داریم صلح است که امروز اکثریت کشورهای جهان درین راه با ما هم صدا شده اند درکنار تامین این مامول مساعدت های تخنیگی ، مالی واقتصادی هم امری است ضروری ،زیرا عمران مجدد کشور خود بر تسریع پروسه صلح تاثیر لازمی داشته واز جانبی هم خساراتی را که جنگ بر مردم ما تحمیل نموده است تا حدودی جبران خواهد نمود .
کشورهای پیشرفته وموسسات بین المللی در برابر کشورهای کمتر انکشاف یافته وبالاخص جنگ زده ای چون افغانستان این مکلفیت را دارند تا در راه تامین صلح وعمران مجدد منحیث وجیبه بشری ما درراه تامین صلح وعمران مجدد منحیث وجیبه بشری ماراکمک ویاری رسانند چنانچه درین مورد امیدواری هایی هم چون پروگرام ملل متحد برای افغانستان ومساعدت های سایر کشور ها وموسسات بین المللی برای مردم ما آغاز یافته اند . که با درنظر داشت سطح عقب مانده گی وخسارات ناشی از جنگ ناکافی اند ایجاب آن را می نماید تا چنین مساعدت ها بیشتر شده وتا سطح کفایت برسند .هموطنان ما هم اکنون میدانند که با تلاش بیشستر درراه تامین صلح می توانند خدمت بیشتر به امر عمران مجدد کشور وجلب مساعدت های بین المللی را بکنند .



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر