۱۳۹۰ آذر ۷, دوشنبه
۱۳۹۰ آذر ۶, یکشنبه
۱۳۹۰ آذر ۱, سهشنبه
۱۳۹۰ آبان ۲۹, یکشنبه
۱۳۹۰ آبان ۲۶, پنجشنبه
۱۳۹۰ آبان ۲۴, سهشنبه
۱۳۹۰ آبان ۲۰, جمعه
بيانيه حزب کمونيست استراليا دربارۀ قتل آلفونسو کانو
۹ نوامبر ۲۰۱۱
بيانيه حزب کمونيست استراليا دربارۀ قتل آلفونسو کانو
۱۳۹۰ آبان ۱۹, پنجشنبه
پاکستان بازهم امريکا را فريب مى دهد
دولت امریکا راهکار تازه یی را برای تأمین صلح و به مذاکره کشانیدن تروریستان طالب تدوین کرده واین راهکاررا با دولت پاکستان نیز درمیان گذاشته است .نخست وزیر پاکستان نیز موافقت کامل اسلام آباد را دراین زمینه اعلام داشت. اما حالا سوال این است که آیا این فرصت دیگری برای پاکستان به خاطر رسیدن به اهداف طویل المدت اش در کشور ما نخواهد بود؟
از سال دوهزار ویک به این سو پیوسته پاکستان توانسته است متحدین غربی خویش به وِیژه امریکا را فریب داده به تقویت تروریستان طالب بپردازد واز جانب دیگر امریکا نمی خواهد به آسانی پاکستان را ازدست دهد، سفر خانم کلنتن وزیر امور خارجه امریکا با یک هیأت بلند پایه آنکشور به اسلام آباد مبین این واقعیت هست که امریکایی ها از تمام ذرایع استفاده خواهندکرد که دولت پاکستان را در کنار خویش داشته باشند.
شکی نیست که همکاری پاکستان در امر مبارزه با تروریزم برای امریکا امریست لازمی، اما آیا دولتمردان پاکستان وسازمان آی اس آی واقعاً به تعهدات شان دراین زمینه وفادار خواهند ماند. تجربه نشان داده است که دولت مردان پاکستان توانایی آنرا دارند که درمواقع خطرناک کشورشان را از فاجعه نجات بخشند و کوچکترین عقب گردی هم ازاستراتیژی طویل المدت خویش درافغانستان نداشته باشند.
راهکار تازه امریکا فرصت زمانی دیگر ی را در اختیار اسلام آباد قرار داده است که برای حمایت از تروریزم در منطقه برنامه تازه را روی دست گیرد. نشست سه جانبه رؤسای جمهور ترکیه، پاکستان وافغانستان نشان میدهد که پاکستان کماکان بر برنامه های زبانی در امر مبارزه با تروریزم اکتفاء نموده نمی خواهند مبارزه جدی وپیگیر دراین عرصه داشته باشد.واضح است که راهکار تازه امریکا اگر به نتایج مثبت منتج نگردد باردیگر آبرو و حیثیت امریکا زیر سوال خواهد رفت . دراین راهکار مسأله آتش بس با مخالفان وتروریستان مطرح شده است که گمان نمی رود طالبان به آن پاسخ مثبت دهند. عدم توجه طالبان به این در خواست امریکا به حیثیت وآبروی آنها اعتبار بیشتری خواهد بخشید وبرای امریکا جز شکست چیز دیگری را در پی نخواهد داشت .
حالا این مسأله هم قابل دقت است که اگر پاکستان بازهم همکاری لازم دراین زمینه را نداشت آیا امریکا اقدامات نظامی علیه تروریستان در داخل پاکستان را مدنظر خواهد داشت یاخیر؟ پاسخ این سؤال را باید انتظار کشید که سیر حوادث به کدام جانب خواهد بود.اما آنچه مسلم است اینکه سیاست مردان پاکستان به هیچ وجهه نمی خواهند افراطیت و ترور در منطقه شکست خورده وگروه های ساخته شده آنها در افغانستان وپاکستان وهندوستان مضمحل گردند زیرا با اضمحلال این گروه منطق وجودی پاکستان نیز پایان می یابد
امریکا را باز هم ماری از همان یک غار خواهد گزید اما افغانستان ومردم مظلوم آن باردیگر قربانی این اشتباهات تکراری خواهد شد.آرمان ملی
۱۳۹۰ آبان ۱۶, دوشنبه
نبرد بانو دکتورس اناهیتا راتبزاد درجبهه رهایی زنان
دکتورس اناهیتا راتبزاد
ای زن منشین ،به گوشه ی خانه ی تنگ
این رسم کهن به ما بود ، مایه ی ننگ
ا فراز ، درفش شرف و کار و خرد
در جبهه ی گرم و سرد ،جانانه به جنگ
“ فروغ هستی “
نبرد بانو دکتورس اناهیتا راتبزاد درجبهه رهایی زنان
درست پنجا ه ودوسال پیش ودربهار ۱۳۳۸ خورشیدی ، ازدانشکده ی ادبیات دانشگاه کابل فارغ وبه حیث عضو هیأت تحریریه روزنامه انیس، به ریاست مستقل مطبوعات معرفی و مقررشده بودم .
جناب قاسم واجد ، رییس روزنامه ی انیس ویکی از خدمتگزاران پر سابقه وخیر اندیشان دین و دولت پادشاهی محمد ظاهر شاه ، مرا به دفتر خویش خواست و مقالتی را به من سپرد که به قلم دکتورس انا هیتا به خط خوانا نوشته شده بود و با دلسوزی و محترمانه مرا موظف ساخت که :« این مقاله را به دقت مطالعه کن و پس از نقد ، ارزیابی ونقطه گذاری لازم ، ( ۱) نظر
خودرا پیرامون ا نتشار آن نیز به نویس وهوش کن که مارا به کدام بلا گرفتار نکنی .دراین وظیفه ، آدم به یک اشتباه کوچک برباد میشود “ شه کوه بد مه کوه ” ، یگانه مشی بی خطر وبی ضرر در روزنامه نگاری کشورما میباشد ؛ فقط با نگارش مقالات اخلاقی میتوانی به جایی و ” جاهی “ برسی واعتماد مقامات را جلب کنی …. »
این مقاله ی بانو دکتورس اناهیتا را دوبار با د قت واحساس مسؤولیت مطالعه کردم ؛ با خط خوش وخوانا نوشته شده بود . دران مقاله زن ، مادر و مقام تاریخی زن ، ازدیدگاه جامعه شناسی علمی ارزیابی ، ازبرابری حقوقی زنان با مردان و از رفع حجاب دست وپاگیر قرون وسطایی، با منطق علمی دفاع دادخواهانه شده بود.
از مطالعه ی آن مقاله دچار شگفتی وهیجان شدم ودر حیرت افتادم که این ” پرده نشینان “ سیه روزگار، چی گونه قا در به شناخت دقیق تضادهای درون جامعه ی بلاکش افغانستان، بویژه قادر به افشای روشن افراط کاریهای مستبدانه ی مردان علیه زنان وقادر به بیان خشم وخروش عادلانه ی زنان علیه مردان زن ستیز میباشند .
درپای آن مقالت بیداری بخش بانو دکتورس اناهیتا؛ بدون درنظر گرفتن رهنمودهای ” خیر خواهانۀ!” رییس روزنامه انیس نوشتم که :
درشکل ، مضمون وشیوه نگارش این مقاله خللی نیست ؛ دربیداری شعور اجتماعی و فرهنگی، آموزشی وپرورشی زنان ودختران نقش فعال ایفاءمیتواند، به نشر سپرده شود؛ ولی یکی از کارمندان بخش تهیه وتصحیح که از دوران سردارمحمد هاشم صدراعظم به روحیه وفاداری به نظام شاهی خدمت میکرده است، این مقاله را جهت ارزیابی نهایی به شادروان سید قاسم رشتیا، رییس مستقل مطبوعات سپرده وخوشخدمتی کرده بود. روز دیگری رییس روزنامه ی انیس مرا نزد خود خواست و گفت :
« مثلیکه کدام گلی را به او دادی . مه خو گفتم شما جوانها بی تجربه هستید، زود برو به دفتر رییس مستقل مطبوعات “. به آهنگ شتابنده نزد رشتیا رییس مستقل مطبوعات رفتم ؛ مرا به دفترش پذیرفت ونخست سرزنش کرد وگفت هنوز شوردوران فاکولته درشما خاموش نشده است؛ ممکن علوم ادبی را بدانید؛ ولی شناخت ” نبض ” زمان، وضع وذهنیت جامعه اهمیت اساسی دارد …. »
روانشاد رشتیا که تکنوکرات ” میانه رو “ واصلاح طلبی بود پس از اخطار و تهدید آمرانه به نصیحت آغاز کرد وگفت که: « اعلان نهضت نسوان ورفع حجاب مسأله ساده نیست، یکی از علل ناکامی شاه امان الله همین آزادی افراطی زنان و اعزام دختران برای کسب آموزشهای عالی به کشور ترکیه ی جوان بوده است. »
درپاسخ ایشان گفتم به هرحال نمیتوان دختران، زنان ونیمی از فرزندان جامعه را تا ابد از حق آموزش، کار واشتراک فعال درحیات اجتماعی وفرهنگی محروم نگهداشت؛ باید شعور نسل جوان به وسیله مادران و آموزگاران بیدار شود.
درپایان این گفتگو بازهم مرا توصیه کرد که از کنار این مسایل بسیار حساس اجتماعی نباید با چشمان بسته عبور کنید، روانش شاد باد!
با ذکر این هوا وفضای سیاسی و شیوه ادارۀ کشور؛ درست پنجسال پیش از تأسیس “جمعیت دموکراتیک خلق” و درسال ۱۳۳۸ خورشیدی ، به شیوه تفکر علمی واندیشه های پیشرو بانو دکتورس اناهیتا راتبزاد؛ درباره ی مقام تاریخی زن وبرابری حقوقی زنان با مردان ودرباره ی ضرورت اشترا ک فعال زنان در تنظیم حیات ملی واجتماعی، آگاهی یافته بوده ام .
باذکر موجز این حقایق تاریخی، درحال حاضر نیز من به این باورم، که بانو دکتورس اناهیتا راتبزاد، یکی از پیشگامان نهضت آزادی ورفع حجاب قرون وسطایی زنان ویکی از پایه گذاران جنبش دموکراتیک زنان ، موسس و رهبر بیش از دودهۀ سازمان دموکراتیک زنان افغانستان ، عضو کمیته مرکزی و عضو مؤثر دفتر سیاسی حزب دموکراتیک خلق افغانستان ، عضو هیأت رئیسه ی شورای انقلابی و وزیر آموزش وپرورش دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان ، رییس سازمان صلح و همبسته گی ودوستی ، وکیل انتخابی مردم شهرکابل دردورۀ دوازدهم ولسی جرگه و رزمنده ی فعال راه رهایی و برابری حقوقی زنان با مردان بوده اند؛ دراوضاع و احوال موجود نیز این صلاحیت وتوانایی را دارند، که تجارب سازما نی ، سیاسی ومبارزات سودمند اجتماعی خود را جمع بندی، طبع ونشر نمایند و ابعاد ناشناخته ی نهضت زنان کشور را در دسترس نسلهای وطن گمکرده ی امروز و فردای کشور ازبند رسته و آزاد ما قرار دهند.
من درحالی که شخصاً ازدست آوردهای مبارزه و پیروزیهای مادران و زنان پیشگام میهن خویش شاد میشوم ، به رفیق ازمرگ نیرومند تر وارجمند ما ، دکتورس اناهیتا راتبزاد و بانوی فرهیخته ی میهن – هشتا د ومین سالگرد زنده گی، کار ومبارزه ی آ گاهانه ی ایشان را ، با همه حرمت رفیقانه تبریک میگویم ؛ همواره شاد واز رنجهای غربت نیرومند ترباشند!
با عرض حرمت رفیقانه
اکادمیسین دستگیر پنجشیری
ایالت واشنگتن – آمریکا
سوم نوامبر ۲۰۱۱ ع
۱۳۹۰ آبان ۱۳, جمعه
پیام حبیبه افتخار به مناسبت عید قربان
پیام حبیبه افتخار به مناسبت عید قربان ؛ سالگرهء دکتور اناهیتا و مقاومت سیمین بارکزی
بسم الله الرحمن الرحیم
خانواده و دوستان عزیزم !
قسمت الهی بود . به خاطر مشکلات صحت مجبور درین روزها هندوستان آمده و از شما دور شدم . خیلی دلم تنگ شد . آخر به فکرم رسید که من هم از نعمت های عصر امروز یک استفاده کنم.
از همین خاطر کوشش میکنم از راه مبایل یا ایمیل و انترنیت عید بزرگ مسلمانان جهان را برایتان تبریک گفته و شما را نزدیک خودم و شریک دسترخوان خودم فکر نمایم .
همچنان اینجا خبر شدم که مادر اناهیتا راتبزاد به خیر هشتاد ساله شده اند . کاشکی میتوانستم از نزدیک زیارت شان کنم و هشتاد ساله گی این زن بزرگ قرن افغانستان را برایشان و خانواده شان تبریک بگویم .
تحفه هم لازم است و من تحفه ای از جان شیرین تر ندارم که برایشان تقدیم کنم . اول جان ناقابل مرا به حیث تحفه قبول فرمایند و باز یک جلد کتاب همسرم « گوهر اصیل آدمی » را که به تازه گی در هندوستان چاپ شده و درین کار او را فرزندان و عزیزان با درک و با درد و دانش بسیار مادر اناهیتا از هر لحاظ کمک کرده اند ؛ به حضور این زن بزرگ تاریخ افغانستان هدیه گویا تقدیم میدارم .
من از جانب شخص خود ؛ از همه این عزیزان نیک که یار همسر عزیزم شده و باری از شانه او را به شانه خود برداشته اند - تشکر قلبی نموده و تمام خوبی های دو عالم را برایشان آرزو میکنم .
همچنان جلد دیگر کتاب «گوهر اصیل آدمی» را از جانب شخص خودم برای زن شجاع و حق جوی و عدالت خواه محترمه سیمین بارکزی هدیه می کنم و عید مبارک قربان را برایشان که نزدیک بود ؛ قربانی عدالت شوند و برای خانواده و دوستان شان هدیه میکنم . امیدوارم همه بزرگوار ها احساس و هدیه و تبریکی مرا قبول و مقبول فرمایند .
آرزومند استم دوستانی کمک شوند که کتاب اهدایی ام به حضور مادر اناهیتا راتبزاد جنساً برسد و شاید بخت داشته باشم کتاب دیگررا خودم برای سیمین جان عزیز برسانم .
با احترام
حبیبه افتخار همسر محمد عالم افتخار
۱۳۹۰ آبان ۱۱, چهارشنبه
دکترس اناهیتاراتب زاد، هشتادسالگی مبارک باد !
امیدوارم که عمرم امکان دهد تا صد سالگی ات را نیز تبریک و شاد باش بگویم!
هدایت حبیب
31 اکتوبر 2011
گزارش احمد شهيد از نقض حقوق بشر در ايران
گزارش احمد شهيد از نقض حقوق بشر در ايران
منبع اصلي : سايت جرس 24/7/1390
اولين ارزيابي احمد شهيد، گزارشگر ويژه سازمان ملل در مورد نقض حقوق بشر در ايران نيز به طور رسمي در روز شنبه (۱۵ اکتبر/۲۳ مهر) منتشر شد
بان کي مون، دبير کل سازمان ملل متحد، در گزارش سالانه خود درباره وضعيت حقوق بشر در ايران ابراز نگراني کرده بود. در گزارش دبيرکل سازمان ملل که از سه سال پيش تاکنون سالانه در ارتباط با وضعيت حقوق بشر در ايران منتشر ميشود، همچنين به موضوعاتي چون افزايش اعدام زندانيان سياسي، اعدام مجرمان عادي در ملاء عام، اعدامهاي مخفي، اعدام جوانان زير هجده سال، نقض حقوق زنان و نقض حقوق اقليتهاي قومي و مذهبي اشاره شده است. بان کي مون در بخشي از گزارش خود، به عدم همکاري مقامهاي رژيم ايران با گزارشگران ويژهي سازمان ملل اشاره کرده و آورده است، از سال ۲۰۰۵ تاکنون هيچ گزارشگر ويژهاي اجازه سفر به ايران را نداشته است.
روزنامهنگاران:
محمد داوري برنده جايزه “کميته دفاع از روزنامهنگاران ”و سردبير وب سايت سهام نيوز در مورد وضعيت زندانيان در بازداشتگاه کهريزک گزارشاتي تهيه کرد به همراه ضبط ويديويي شهادت افرادي که شکنجه شده يا مورد آزاد واذيت جنسي و حتي تجاوز قرارگرفته بودند.
آقاي صابر روزنامهنگار وفعال ايراني گفته ميشود که بهدنبال اعتصاب غذايي که با حمله قلبي مواجه شد در تاريخ ۱۲ ژوئن ۲۰۱۱ جان خود را از دست داد. مقامات زندان متهم شدهاند که از توجه پزشکي به وي خودداري کردهاند درحالي که او ساعت ها از درد قفسه سينه شکايت ميکرد
عيسي سحرخيز روزنامهنگار و فعال سياسي و رئيس سابق بخش مطبوعات داخلي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي هماکنون در زندان رجايي شهر بهدليل اتهاماتي چون تبليغ عليه نظام و توهين به رهبري نگهداري ميشود.
محمدصديق کبودوند مؤسس سازمان حقوقبشر کردستان و روزنامهنگار در ژوئن ۲۰۰۷ بازداشت و در زندان اوين حبس شدوبه مدت پنج ماه در آنجا در سلول انفرادي بود. وي به ده سال حبس و به اتهام ”اقدام عليه امنيت ملي وتبليغ عليه نظام از”و ” طريق انتشار اخبار محکوم شد.
رفتار با فعالان دانشجويي
سه مصاحبه با فعالان دانشجويي که خواستهاند ناشناس بمانند در طي نوشتن اين گزارش انجام شد. اين دانشجويان گزارش دادهاند که آنها با بازداشت و ارعاب مواجه شدند و در مواردي مورد ضربوشتم و شکنجه بهدليل ارتباطاتشان با سازمانهاي قانوني ثبت شده فعالان دانشجويي قرار گرفتهاند. فعال دانشجويي عبدالله مؤمني در ۲۱ ژوئن ۲۰۰۹ دستگير شد .گزارش شده است که آقاي مؤمني براي تقريباً ۲۰۰ روز در حبس انفرادي بوده است و مورد آزار فيزيکي و روحي قرارگرفته و وادار به اعترافات تلويزيوني شده است و مأموران در چندين بار سر او را به درون توالت فرو بردهاند.
وکلا
وکيل برجسته حقوقبشر ايراني نسرين ستوده در ۴ سپتامبر ۲۰۱۰ به دادسراي زندان اوين احضار و در آنجا بازداشت و به سلول انفرادي منتقل شد. در ژانويه ۲۰۱۱ به ۱۱ زندان و ۲۰ سال محروميت از حرفه وکالت و ۲۰ سال ممنوع الخروج شد. اتهامات وي شامل: اقدام عليه امنيت ملي عضويت در کانون مدافعان حقوقبشر و تبليغ عليه جمهوري اسلامي ايران است. خانم ستوده چندين بار براي اعتراض به بازداشت غيرقانوني و نقض حقوق وي به اعتصابغذا روي آورده است. بنابراطلاعات کسب شده توسط گزارشگر ويژه همسر خانم ستوده رضا خندان که بهطور علني براي رفتار عادلانه با همسرش تلاش ميکند توسط مقامات بازجويي، بازداشت و مورد تهديد و آزار فيزيکي قرار گرفته است. اعضاي خانواده خانم ستوده بنابرگزارشات در يک ملاقات اخير از وي در زندان توسط مقامات زندان مورد آزار بدني و بازداشت قرارگرفتند. محمد سيف زاده وكيل برجسته و يكي از مدافعان حقوق بشر به جرم تاسيس كانون مدافعان حقوق بشر و فعاليتهاي تبليغاتي عليه نظام و اخلال در نظم داخلي به 9 سال زندان محكوم شد.
حقوق زنان
پرونده بهاره هدايت فعال دانشجويي به گزارشگر ويژه ارائه شد. بنابه گزارشات وي از سوي مأموران وزارت اطلاعات ايران براي پنجمين بار در چهارسال اخير در تاريخ ۳۱ دسامبر ۲۰۰۹ بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوين منتقل شد. در ماه مه ۲۰۱۰ خانم هدايت به ۹ سال و نيم زندان محکوم شد. جرمهاي او عبارتند از : توهين به رهبر، توهين به رئيس جمهور، اقدام عليه نظام.
اقليت هاي قومي و مذهبي
گزارشگر ويژه همچنين نگران گزارشاتي از خشونتهاي هدفمند و تبعيض عليه گروههاي اقليتي ميباشد. اعضاي اقليت هاي قومي و مذهبي رسمي و غيررسمي از جمله شهروندان عرب، آذري، بلوچ، کرد، دروايش نعمت اللهي، سني ها، بهاييان و جوامع مسيحي که بنابه گزارشات با نقض وسيع حقوقبشر و حقوق مدني خود روبهرو هستند. از جمله نقض حقوق آزادي اجتماعات، انجمنها، بيان و حرکت انان.
مولوي حبيب الله مرجاني مدرس و مدير امور طلاب درحوزه دارالعلوم در اول ماه مي۲۰۱۱ دستگير شد.. هيچ اطلاعاتي در مورد شرايط کنوني وي و وضعيت وي در دست نيست.
گزارشگر ويژه همچنين گزارشات متعددي در مورد تبعيض عليه مسلمانان سني در ايران دريافت کرده است. براي مثال جامعه سني بنابرگزارشات اجازه ساخت مساجد ومحل عبادت ندارند و همچنين از اجراي مراسم نماز جمعي مانند نماز جمعه و عيد محروم هستند. در ۶ فوريه ۲۰۱۱ گزارش شده است که مقامات امنيتي به محل عبادت سني ها در خانهاي در تهران هجوم برده آن را مهر و موم کرده و پيشنماز آنها را به نام مولوي موسي زاده دستگير کردند.
اعدام
گزارش دورهاي دبيرکل سازمان به شوراي حقوقبشر در ايران افزايش چشم گيري را در تعداداعدامهاي ثبت شده در ايران ثبت کرده است. اعدامهاي گروهي مخفيانه در داخل زندانها که در تعداد هشداردهندهاي رخ ميدهد اغلب بدون اطلاع و حضور خانوادهها ووکلا صورت ميگيرد. اعدامهاي در ملاء عام که ايرانيان ادعا ميکنند تأثير بازدارنده در وقوع جرم دارد، همچنان اتفاق ميافتد. گزارشگر ويژه بهخصوص از ويديوي اعدام سه نفر كه در ميدان آزادي کرمانشان بهدار آويخته شدند و جمعيت زيادي من جمله کودکان ناظر آن بودند اظهارناراحتي و نگراني کرده است. حداقل ۸۳ فرد، از جمله سه زنداني سياسي تنها در ژانويه ۲۰۱۱ اعدام شدهاند. همچنين اين نکته مدنظر قرارگرفت که ۴ درصد اعدامها که توسط رسانه هاي ايران اعلام شد هيچ اتهامي را مطرح نکرده بودند.
به علاوه براساس گزارشها مقامات ايراني بيش از ۳۰۰ اعدام را در زندان وکيل آباد مشهد در سال ۲۰۱۰ انجام دادهاند. مسئولان زندان وکيل آباد با نقض قوانين ايران ادعا ميشود که اين اعدامها را بدون اطلاع دادن يا حضور وکلا و يا خانوادههاي آنان و بدون اطلاع قبلي کساني که اعدام شدند انجام دادند. همچنين گزارش شده است که ۱۴۶ اعدام مخفي در سال ۲۰۱۱ انجام شده است. همچنين گزارش شده است که بيش از ۱۰۰ نوجوان (افرادزير۱۸ سال) درجمهوري اسلامي ايران در انتظار مرگ بهسر ميبرند.
موضع گيريهاي مقامات رژيم ايران در قبال گزارش احمد شهيد
نقوي حسيني_سايت جرس26/07/90
سخنگوي کميته حقوق بشر کميسيون امنيت ملي مجلس رژيم در حاليکه خود را نسبت به وضعيت حقوق بشر در کشور کاملا بي اطلاع نشان مي داد، اعلام كرد در صورتي که گزارش گزارشگر سازمان ملل در اختيار اين کميسيون قرار گيرد، حتما مورد بررسي قرار خواهد گرفت. وي گفت : هنوز به ما مستنداتي نرسيده است. بايد مستندات برسد. کميته حقوق بشر مجلس بايد به گزارشها و استناداتي که برايش ارسال ميشود، رسيدگي کند. ما که نميتوانيم چمدانمان رابرداريم و اين در و آن در بزنيم که ببينيم کجا چه اتفاقي افتاده است.
محمد جواد لاريجاني_سايت جهان نيوز27/07/90
دبير ستاد حقوق بشر قوه قضائيه رژيم در خصوص گزارش ارائه شده توسط احمد شهيد گفت: ما انتخاب گزارشگر ويژه، هر کسي که بخواهد باشد براي مسائل حقوق بشر ايران را يک حرکت غير موجه ميدانيم که کاملا بر اساس اغراض سياسي غرب و براي ضربه زدن به حيثيت کشور ما است. ايران نه گزارشگري را قبول دارد و نه اين روش را به رسميت ميشناسد.
آخوند صادق آملي لاريجاني(خبرگزارى ايلنا رژيم27/07/90) رئيس قوه قضاييه رژيم طي سخناني در جلسه مسئولان عالي قضايي گفت جريان حقوق بشري عليه رژيم ايران سياسي است. ” آملي لاريجاني با اشاره به گزارش ارائه شده گزارشگر ويژه حقوق بشر آنرا «سخيف و ناصحيح و غير مستند» خواند
ارسالی محمد صالحي