۱۳۸۷ اسفند ۳۰, جمعه

میلهء سمنک



میلهء سمنک یکی از میله های با ستانی ماست که در فصل بهاربرگزارمیشود.زنان ودوشیزه گان افغان درآغاز فصل بهار مقداری گندم پر مغز سفید و پاک را پس از شستن در بین ظرفی قرار میدهند
وبروی آن یک پارچهء نازک را هموار کرده ودر روزهای بارانی آن ظرف ها را درزیر باران میگزارند.
شادابی سمنک از آب باران دلیل شیرنی وخوشمزگی آن میشود.
وقتیکه سمنک سبزشد وبمرحلهء پختن رسید مرحله سمنک کوبی میرسد وبعد از قطع کردن (کاکل مسنک)سبز های نورسته گندم را که بیش از وجب بلند ندارد بروی دستر خوان گزاشته وقطعه قطعه و میده میده میکنند وهرپارچه را داخل هاون های پاکیزه انداخته تا هفت بار آنرا میکو بند وشیرۀ سمنک را دریک دیگ میا ندازد وبعد درزیر دیگ محتوی شیرۀ سمنک آتش میکنند وپایکوبان ودست افشان به دیگچه زده می پردازند ودر ضمن هفت بار به دیگ آب می ریزند با تبخیر آب چهار مغز های زنده با مقداری پسته وخسته یکجا کرده و بداخل دیگ میریزند ودروقت تقسیم مقداری خا شخاش را بروی سمنک پاشیده برای صزف نمودن آماده میدارند.
ناگفته نماند که پاشیدن خا شخاش بروی سمنک بخاطر زیب وزینت آن میبا شد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر