رژیم های روسیه وسایرین دراتحادشوروی سابق ودر سراسر اروپای شرقی ومرکزی به هیچ وجه به سمت روابط اجتماعی بائباتِ سرمایه داری حرکت نکرده واز سال 1990 تاکنون دربحران های اقصادی واجتماعی دست وپازده اند . تولید این کشورها هشت سال پی در پی با نرخی که دربرخی موارد بالغ بر 20 درصد بود سقوط کرده است . فقط درسال 1997 مجدداً رشد خالص اقتصادی ، گرچه نا مو زون ، به میزان کمی درکل این مناطق به نرخ متوسط 1/7 درصد رسید . با این حال، درپایان سال 1997 تولید درروسیه وسایر جمهوری های سابق اتحادجماهیرسوسیالیستی شوروی حدوداً به 50 درصدِ سال 1990 سقوط کرده بود . سرمایه گذاری درروسیه دراین مدت 90 درصد کاهش یافت وتعداد رأس های احشام 75 درصدافت کرد . طنین بحران آسیا این منطقه را در نیمه ی اول سال 1998 دچار شوک کرد .
درحدود نیمی ازجمعیت روسیه زیر کمربند فقر زندگی میکنند ( کمر بند فقر 120 دلار درماه تعریف شده است ) و، طبق گزارش 1997 سازمان ملل ،یک سوم جمعیت این منطقه-حدود 120 میلیون نفر - به سختی با کسب 4 دلاردرروز خود را به بالای کمربند فقرمیکشند . متوسط طول عمرِپیش بینی شده برای مردان روسیه که درسال 1990 حدوداً 64 سال پیش بینی می شد ، درسال1995 به 57 سال وبرای زنان از 74 سال به 72 سال سقوط کرد . از سال 1995 تاکنون میزان تولد نوزادان تقریباً نصف شده است ، درنتیجه ، طی هرسال یک میلیون نفر ازجمعیت کاسته شده است .نزول مشابه وشاید با شدت کمتری درسلامتی وطول عمر پیش بینی شده ی مردم آلمان شرقی ، آذربایجان ،بلغارستان ،لتونی ورومانی رخداده است .
درروسیه بیکاری برمبنای آمارٍ دستکم گرفته شده ی رسمی تا اواسط 1998 دوبرابر شده وبه 10 درصد رسیده است ، نرخ بیکاری از جمله دربلغارستان ، مجارستان ، لهستان وجمهوری چکو سلواکی رسماً به بالا تر از10 درصد رسیده است . در حدود 40 درصد از کارگران روسیه هفته ها یا ماه ها دستمز دی دریافت نمی کنند - دستمزد های عقب افتاده در اواسط 1998 به 11 میلیارد دلار رسید - این باعث شده که دراواسط 1998 موجی از اعتصا بات معدنچیان ، کارگران راه آهن ، کارگران صنعت نفت وسایرین .
درعکس معدنچیان روسی دراعتصاب محل کار خود را دراعتراض برای دریافت دستمزد پرداخت نشده ی خود ترک میکنند . استقرار مجدد سرمایه داری داین کشورها بدون آنکه طبقه کارگر در نبردهای خونین ضد انقلابی شکست بخورد غیر ممکن خواهد بود .
درحدود نیمی ازجمعیت روسیه زیر کمربند فقر زندگی میکنند ( کمر بند فقر 120 دلار درماه تعریف شده است ) و، طبق گزارش 1997 سازمان ملل ،یک سوم جمعیت این منطقه-حدود 120 میلیون نفر - به سختی با کسب 4 دلاردرروز خود را به بالای کمربند فقرمیکشند . متوسط طول عمرِپیش بینی شده برای مردان روسیه که درسال 1990 حدوداً 64 سال پیش بینی می شد ، درسال1995 به 57 سال وبرای زنان از 74 سال به 72 سال سقوط کرد . از سال 1995 تاکنون میزان تولد نوزادان تقریباً نصف شده است ، درنتیجه ، طی هرسال یک میلیون نفر ازجمعیت کاسته شده است .نزول مشابه وشاید با شدت کمتری درسلامتی وطول عمر پیش بینی شده ی مردم آلمان شرقی ، آذربایجان ،بلغارستان ،لتونی ورومانی رخداده است .
درروسیه بیکاری برمبنای آمارٍ دستکم گرفته شده ی رسمی تا اواسط 1998 دوبرابر شده وبه 10 درصد رسیده است ، نرخ بیکاری از جمله دربلغارستان ، مجارستان ، لهستان وجمهوری چکو سلواکی رسماً به بالا تر از10 درصد رسیده است . در حدود 40 درصد از کارگران روسیه هفته ها یا ماه ها دستمز دی دریافت نمی کنند - دستمزد های عقب افتاده در اواسط 1998 به 11 میلیارد دلار رسید - این باعث شده که دراواسط 1998 موجی از اعتصا بات معدنچیان ، کارگران راه آهن ، کارگران صنعت نفت وسایرین .
درعکس معدنچیان روسی دراعتصاب محل کار خود را دراعتراض برای دریافت دستمزد پرداخت نشده ی خود ترک میکنند . استقرار مجدد سرمایه داری داین کشورها بدون آنکه طبقه کارگر در نبردهای خونین ضد انقلابی شکست بخورد غیر ممکن خواهد بود .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر